Anarkista, antifaxista eta Berlingo zirkulu autonomoetako kide garen aldetik, erabateko elkartasuna adierazten diegu askapen-mugimendu guztiei, Palestinatik Kongoraino, Kurdistandik Chiapaseraino, Mendebaldeko Papuatik Dortoka uharteraino, Abya Yalatik Sudaneraino, Mendebaldeko Saharatik Myanmarreraino, Haititik Kanakyraino eta munduko leku guztietan.

Zinez defendatzen dugu benetako elkartasun internazionalista, interkomunalista, arrazismoaren aurkakoa, queer transfeminista.

Antifaxismoa antikoloniala da. Eta antifaxismo antikolonialak herrien askapen borroka guztien parte izan behar du.

Palestinarren zapalkuntza gupidagabeak (bai Palestinan, bai diasporan), Nakbaren eta abian den genozidioaren azken fasean, gobernu liberal askoren eta haien estatu-aparatuen benetako aurpegia eta balioak erakutsi ditu.

Alemaniako Estatukoak bezala, Palestinako genozidioaren konplize da erabat, eta Israeli eta honek ordezkatzen dituen «mendebaldeko balio» guztiei laguntza fanatikoa ematen die: okupazio eta esplotazio bortitza, apartheid eta herri indigenen garbiketa etnikoa.

Zalantzarik gabe, Alemania aditua da militarismoan, gerretan eta genozidioetan: hera- eta nama-herriena, Europako herri juduarena, erromani/sinti herriarena, Turkiak armeniar herriaren genozidioa babestu izana… zerrendak jarraitu eta jarraitu egiten du.

Alemanian, nazien ustezko damuaren eta krimenen ordainketaren narratiba,
Alemaniaren erruaren instrumentalizazioa herri juduarekiko, «Staatsräson» («estatu-arrazoia») autoaldarrikatua eta horren «memoriaren kultura» selektibo eta oso komisariatua argudio gisa erabiltzen dira herri palestinarraren genozidioa aktiboki babesteko. Alemaniako estatu ordezkari hautetsiek botak miazkatzen dizkiote Israeli, krimen sionistei estaldura diplomatikoa emanez, eta komunikabide gehienek Israelgo estatuko propaganda errepikatzen eta zabaltzen dute.

Alemaniako gizartearen zati handi bat, gehienak alemaniar zuriak, isilik dago berriz ere garbiketa etnikoaren aurrean, eta Israelek, Alemaniaren eta bere arma eta teknologia entregen laguntzarekin, imajinaezinak diren izugarrikeriak egiten ditu egunero. Alemaniako jende askok ez du onartzen (edo erabat ukatzen) Palestinako indarkeria kolonizatzaile sionista basatia, Zisjordaniaren anexio hiltzailea, masa-erailketak eskala handian eta apartheid erregimena. «Konplikatua da», diote. Baina, gure pantailetan egunero ematen den esku-genozidio baten garaian, isiltasuna konplizitatea da, eta horrela gogoratuko da.

Alemanian Palestina Aske baten aldeko mugimendua fronte guztietatik erasotzen ari dira: Estatuaren, neonazien, erakundeen, Alemaniako gizarte zibilaren, «herritar kezkatuen», liberalen eta «Anti-Deutsche» («alemaniar anti-alemanak») izenekoen aldetik.

«Antisemitismoaren aurka borrokatzeko» aitzakiarekin, genozidioaren eta okupazioaren amaiera eskatzen dutenak kriminalizatzen dira (bereziki gehiengo musulmana duten eskualdeetako jendea eta halakotzat hartzen diren pertsonak, BIPoC eta judu antisionistak), zerrenda gorrietan sartzen dira, bertan behera uzten dira, geldiarazten dituzte, betoa jartzen diete, iraintzen dituzte, eraso egiten diete eta eraso egiten diete.

Alemanian ere nahiko arazo berezi eta oso alemaniar bati egin behar diogu aurre: judu ez diren aleman zuri «antifaxista» batzuek gogo biziz babesten dute proiektu sionista. Estatuaren peoi oker eta gogaikarri horiek, ustez ezker erradikalarenak diren «Anti-Deutsche» direlakoak, nahita ezjakinak dira sionismoaz eta Israelez ari garenean. Aurreikus daitekeen mugimendu bereizgarria «antisemita», islamista, Hamasekoa, faxista eta/edo nazia dela salatzea da, Palestinaren alde hitz egitera ausartzen den edonori. Argi dago, leunki esatearren, nahasmena dagoela Alemaniako mugimendu «antifaxistan», eta erronka bota behar diogu, eta modu aktiboagoan hausnartu behar dugu gu partaide garen ezker erradikalari buruz. Gu guztion esku dago aldaketa.

Herrialde honetako luku guztiak borrokatu behar ditugu, batez ere arriskutsuak eta gero eta toxikoagoak diren islamisten aurkako mahats-mordoak eta ijitoen aurkako gorrotoa.

Alemaniaren ustezko «estatu-arrazoia» («Staatsräson») errefusatzen dugu, eta uko egiten diogu «Israel» estatu legitimotzat ez ezik, Alemaniako estatua eta estatu guztiak ere aitortzeari.

Anarkista, antifaxista eta antiautoritarista garen aldetik, uste dugu estatu guztiak eta muga guztiak abolitu behar direla. Botere-egitura hierarkiko eta autoritario guztien aurka gaude, bai eta ideologia edo kontzeptu batzuen aurka ere, hala nola estatuak edo alderdi politikoak, pertsona edo erakunde jakin batzuk boterean jarri eta besteen bizitza zehazten dutenak.

Horregatik, gure borrokaren helburua erregimen faxistak, sionistak, arrazistak eta etnokratikoak desegitea da, ez bakarrik Israelen, baita munduko beste estatu guztietan ere.

Apartheidaren berehalako amaiera eta Palestinaren okupazioa exijitzen ditugu. Palestinarrek jaioterrira itzultzeko aukera izan behar dute, Palestina askatzearen alde gaude, eta herri osoak han bizi behar duela eta bakean aurrera egin behar duela defendatzen dugu, ibaitik itsasoraino.

Pertsona guztientzako askatasunaren alde borrokatzen dugu.

INOIZ GEHIAGO, INOIZ GEHIAGO INORENTZAT esan nahi du

Anarkisten/antifaxisten manifestua Berlinen

2024ko azaroa

Deja un comentario

Tendencias